Rozdział 3

ŻYCZĘ MIŁEGO CZYTANIA !

Kiedy Hermiona wróciła z zakupów od razu położyła się spać. Rano poszła zjeść szybkie śniadanie i od razu poszła biegać. Po drodze weszła do sklepu i kupiła parę smakołyków. Wróciła do domu wykąpała się i stwierdziła, że ma dużo czasu na przygotowanie się do ,, randki" z Krumem. Miła nadzieje,że miło spędzi ten czas ale miała jakieś złe przeczucie. Nie martwiła sie tym za bardzo więc zaczęła czytać książkę ,, Pięćdziesiąt twarzy Greya" Tak ją pochłonęła książka, że nie zauważyła że zostało jej tylko godzina do spotkania. Szybko poleciała do pokoju wybrała miętową sukienkę czarne szpilki oraz czarny naszyjnik i kolczyki. Pomalowała się i zanim się obejrzała to już wybiła 19 i usłyszała pikanie do drzwi. Zleciała szybko na duł, otworzyła drzwi a w progu stał nie kto inny niż Wiktor Krum. - Witaj Hermiono przepięknie wyglądasz - Dziekuję ty również- odpowiedziała obdarzając go pięknym uśmiechem - To co idziemy- zapytała po dłuższej przerwie- A tak jasne jasne, złap mnie za rękę teleportujemy się.Gdy tylko go chwyciła poczuła w okolicy pępka charakterystyczne pociągnięcie.
***Chwile potem znaleźli się już w restauracji ,, Paulinium" na obrzeżach miasta.- Jak tu pięknie- powiedziała zachwycona Hermiona- Piekne miejsce dla pięknej dziewczyny- powiedział Wiktor a Hermiona sie zarumieniła.Kiedy usiedli kelner podał im menu. Dań było  tak dużo, że Hermiona nie wiedziała co zamówić. Krum zobaczył jej zrezygnowana twarz i postanowił sam zamówić coś dla nich. Poprosił kelnerke do stolika i powiedzial ze chca łososia w sosie beszamelowym. Kiedy czekali na dania smiali sie i wspominali czasy kiedy spotyklai sie w trakcie turnieju trójmagicznego. Po pysznej kolacji postanowili że wybiorą sie na mały spacer w świetle ksiezyca.

***

Wieczór  jak na wrzesień przystało był bardzo chłodny a Hermiona byla jedynie w cienkiej sukieneczce dlatego Wiktor otulil ja swoja marynarka. Spacerowali dość długo wiec usiedli na lawce w parku by tam spokojnie pogadac. 

-Hermiono czy mogę zadać ci pytanie - spytał po chwili Krum

-Jasne pytaj o co chcesz - odpowiedziala z usmiechem Hermiona

- Nie bede owijał w bawełne podobasz mi sie od zawsze, myśle o tobie całymi dniami !! Hermiono pragnę Cie !!!!!
- Wiktor to słodkie ale ja uważam cię tylko za przyjaciela. Przepraszam
- Jak to ?! Widzę jak na mnie patrzysz wiem, że cie się podobam!!!. Hermiono nie rób mi tego !!!!
- Alee...-
PLASK
Hermiona dostał z całej siły w policzek
- Pożałujesz żę mnie wystawiłaś!! Jestem Wiktor Krum żadna ze na nie zrywa
-,, Hermiono myśl myśl. Jestes przeciez Gryfonką !! "

- Proszę Cię uspokój się- powiedział lekko wystraszona
- Jak mam się uspokoić jak kobieta mojego życia olewa mnie i moją miłość
Zanim cokolwiek zdążyła zrobić Wiktor zrzucił ją z ławki i na podłodze przygwoździł swoim ciałem
- Jesteś tak piekna mam na ciebie wielką ochotę- mówiąc to zerwał z niej bluzkę- masz takie piękne piersi
- Nie odważysz się- powiedział płaczliwym głosem Hermiona
- Chcesz się założyć ? - powiedział Krum ze złośliwym uśmiechem
- A ty chcesz się założyć, że jej nie dotkniesz ?- powiedział Głos za nimi
Oby dwoje spojrzeli w kierunku z którego dobiegał głos. światło lamp padało na jego bladą twarz a w jego szaro-niebieskich było widac pogardę. Tak oto przed nimi stał we własnej osobie Draco Malfoy.
-  Malfoy spieprzaj to nie twoja sprawa to zwykła szlama z którą mam ochote sie zabawić.
 - Może to jest szlama ale jest również kobietą a je trzeba szanować wiec radze ci teraz z niej zejść zanim coś ci zrobię- powiedział bardzo spokojnym tonem Draco
- To ja obie radzę stąd iść - powiedział Wiktor wstają z Hermiony i wyciągając różdżkę.
Widząc to Smok* wyciągnął swoja i zanim Granger mrugneła zaczęła sie walka.
-Rictusempra
-Petryficus Totalus
- Drętwota
- Expulso
-Protego
Zaklęcia latały w ta i z powrotem a przeciwnicy odbijali je niczym piłki. W pewnym momencie Krum rzucił niewybaczalnym zaklęciem..
- Crucio
A Draco nie zdołał go odpić i został trafiony. Wiktor szybko zdjął z niego zaklęcie i uciek ale w między czasie rzucił Hermionie ,, My się jeszcze spotkamy kochanie " I się teleportował. Kiedy Hermiona otrząsnęła się z szoku podbiegła do Draco i stwierdzając że jest nie przytomny teleportowała się do siebie. Gdy już znalazła sie w domu położyła go na kanapie przykryła kocę  a sama poszła się wykąpać a z tamtąd udałą sie w objęcia Morfeusza. Rano obudził ją krzyk dobiegający z salonu. Szybko wstał pobiegła a tam ujrzała obudzonego Malfoya
- Co ja tu robie ?! Granger ?! Co ty tu robisz ?! Boże co się stało ?
- Najpierw się uspokój a potem ci wszystko opowiem- powiedział z usmiechem Miona

                                                         WITAM !

Nareszcie skończyłam pisać ten o to rozdział. Jestem z niego średnio zadowolona. Na razie jest nudno ale w mojej małej główce niedawno utworzyła sie cała ta historia wiec rozdział powinny się pojawiać regularnie. Mam nadzieje że się podoba rozdział. PAMIĘTAĆ! czytasz =komentujesz :D
Pozdrawiam Ali Malfoy :*